Filmowe noce i dnie

autor: Sonia Behrendt

Lato to okres wyczekiwanego wypoczynku, błogiego, niczym nieskrępowanego lenistwa. Morskie kąpiele, beztroskie leżenie na piasku lub długotrwałe wspinaczki na sam szczyt góry, brzmią kusząco, jednakże z czasem mogą się znudzić. Tego roku, jak zwykle o tej porze Czechy rozpoczęły walkę z letnią rutyną, która niepostrzeżenie może wkraść się w wakacyjną codzienność. Zaplanowali napięty grafik dla każdego miłośnika kinematografii.

Kinematograficzną ucztę Baltazara rozpoczynają Karlowe Wary wraz z najsłynniejszym festiwalem filmowym w środkowej i wschodniej Europie.   Renoma i niezwykła popularność towarzyszy tej imprezie po dziś dzień. W tym roku przyciągnęła, aż 12 tysięcy widzów, co stanowi niekwestionowany rekord w ostatnich latach.  Nie zabrakło również sław światowego formatu, zaszczycili swą obecnością Antonio Banderas, John Malkovich  i Alan Rudolph.  W dniach od 3 do 11 lipca 2009 amatorzy kina zostali uraczeni 378 filmami.  Zdecydowanie każdy, nawet najbardziej wybredny widz mógł znaleźć coś dla siebie.

Asne Seierstad „Dzieci Groznego”

autor:  Joanna Spychalska

Moskwa, 1995 rok. Pierwsza wojna czeczeńska. Pierwszy dziennikarski wyjazd dwudziestoczteroletniej Norweżki, Åsne Seierstad. Media są wciąż jeszcze niezależne, dlatego można w nich zobaczyć m.in. wstrząsającą relację z nieudanego szturmu Rosjan na Grozny. Åsne czuje, że musi to zobaczyć na własne oczy. Rosyjskim transportem wojskowym dostaje się na front. Rozmawia z Rosjanami i Czeczenami; w poszukiwaniu informacji dociera nawet do samego prezydenta, Dżochara Dudajewa. Jej zauroczenie rosyjską kulturą mija niemal bez śladu. Ale w tej wojnie obowiązują jeszcze jakieś zasady; wiadomo, kto walczy o wolność, a kto jest okupantem.

Kraina winem płynąca

autor: Sonia Behrendt

W malowniczych dolinach i na górskich zboczach roztaczają się zapierające dech w piersiach widoki na spowite promieniami słonecznymi malutkie winniczki oraz pejzaże winnych latorośli, aż po sam horyzont. Czy to opis urokliwej Prowansji? Może to słońce pochodzi z Toskanii? Nic bardziej mylnego. To kraj w samym sercu Europy, nasz południowy sąsiad, który bez wątpienia może konkurować ze śródziemnomorskimi symbolami winiarstwa pod względem zachwycających widoków, oszałamiających aromatem białych i czerwonych trunków.

Płomień myśli. Trzecia rocznica śmierci Anny Politkowskiej

autor:  Joanna Spychalska

Zastanawiam się z czym kojarzy nam się miesiąc październik? Dla studentów pewnie z nowym rokiem akademickim, dla biologów z jakimiś zmianami zachodzącymi w przyrodzie, a dla nas, ludzi, którzy żyjemy w wolnym kraju, czy jest to jakiś szczególny okres?

7 października minie trzeci rok od śmierci wybitnej, odważnej i oddanej prawdzie dziennikarki Anny Politkowskiej. Należałoby chociaż w tym czasie pokrótce przypomnieć sobie kim była i za co zginęła ta bardziej, lub mniej kojarzona przez nas postać.

„Dziesięć kawałków o wojnie Rosjanin w Czeczenii” Arkadij Babczenko

Osiemnastoletni Rosjanin Arkady Babczenko miał plan. Skończy prawo, będzie przyzwoicie zarabiał i korzystał z uroków moskiewskiego życia. Jednak zanim zdążył ich choćby posmakować, został powołany do wojska i trafił do Czeczenii. Nie chciał zabijać matek i dzieci; mężczyzn także, ale robił to, by nie skończyć z odciętą głową. Musiał nauczyć się sam jak zabijać i jak przeżyć, bo nikt nie wyszkolił ani jego, ani żadnego z kolegów. Zresztą, na prawdziwą wojnę posłali go późno. Najpierw dostał przydział do jednostki, w której nie było zjawiska fali: po prostu wszyscy bili wszystkich, a najsłabszy przegrywał. Nie był nawet numerem w aktach – księgi zaginęły, a wraz z nimi człowiek, którego śmierci nikt by nie spostrzegł. Plany osiemnastolatka Babczenki, wraz z częścią jego samego, zostały pogrzebane w Czeczenii, do której zresztą powrócił – z przyczyn dziś dla niego niezrozumiałych – jako ochotnik podczas drugiej wojny czeczeńskiej. Gdy go zdemobilizowano, odnalazł inne powołanie: dawanie świadectwa i sprzeciw wobec bezsensownemu szafowaniu życiem. Jego książka to jeden z najgłośniejszych w ostatnich latach antywojennych protestów.

Igor Štiks „Krzesło Eliasza”

Wiosna 1992. Austriacki pisarz, pięćdziesięcioletni Richard Richter, po rozpadzie małżeństwa wraca z Paryża do rodzinnego Wiednia, gdzie znajduje ukryty w schowku list nieżyjącej już matki. Szokująca treść listu, napisanego w dramatycznych okolicznościach w 1941 roku, całkowicie zmienia życie Richtera. Pisarz postanawia odnaleźć swoje korzenie. Trafia do Sarajewa. Podczas krótkiego pobytu w oblężonym mieście przeżywa swoje najlepsze chwile – namiętną miłość i szczerą przyjaźń. Jednakże jego los, podobnie jak los wszystkich postaci w tej powieści, jest przesądzony. Życiem Richtera, jak w tragedii greckiej, pokieruje przeznaczenie, którego nie da się uniknąć.
Igor Štiks mistrzowsko łączy dramat jednostki z zagadnieniami uniwersalnymi, a poprzez los jednego człowieka i wielką opowieść miłosną ukazuje nie tylko tragedię osobistą, lecz także tragedię miasta, narodu, kontynentu…

Operacja „Dunaj” Jacka Kondrackiego i Roberta Urbańskiego

Lato 1968 roku, jednostka wojskowa na odludziu. Sierżant Edward Kotwicz, bohater II wojny światowej, otrzymuje rozkaz poprowadzenia do boju innego weterana, czołgu Biedroneczka, noszącego na pancerzu ślady niemieckich pocisków. Bratni kraj socjalistyczny wzywa na pomoc. W skład załogi wchodzą: Roman – nieposkromiony kobieciarz, Florian – student zesłany do armii za nieprawomyślność i Jasio – młody i prostoduszny siostrzeniec Kotwicza. Biedroneczka rusza do akcji, szybko jednak wpada w tarapaty. Manewrując na ulicach przygranicznego miasteczka, przebija ścianę restauracji „U Krecika”, gdzie trwa biesiada na cześć przechodzącego na emeryturę naczelnika stacji kolejowej. Wygląda na to, że Czesi nie czekają na wyzwolicieli…

Operacja „Dunaj” to bezpretensjonalna opowieść nawiązująca do najlepszych wzorów literatury czeskiej z Przygodami dobrego wojaka Szwejka na czele. Humor, dosadność i liryzm współistnieją w niej wyjątkowo zgodnie.

W BAŁKAŃSKIM RYTMIE NA FESTIWAL TRĘBACZY Z PRZEWODNIKIEM BEZDROŻY

Już 5-9 sierpnia odbędzie się największy nie tylko na Bałkanach, ale i na świecie festiwal trębaczy w serbskiej miejscowości Guca w regionie Dragacevo. Impreza organizowana jest nieprzerwanie od 1961 r. W festiwalu bierze ponad 100 grup muzycznych, a marzeniem każdego serbskiego trębacza jest zdobycie Pierwszej i Złotej Trąbki! Większość muzyków jest samoukami, gra ze słuchu, spontanicznie, często bez nut.

Wydawnictwo Bezdroża zaprasza w porywającą podróż po fascynujących zakątkach Bałkanów z najnowszym przewodnikiem pt. „Bałkany. Bośnia i Hercegowina, Serbia, Kosowo, Macedonia, Albania”. To pozycja dla prawdziwych pasjonatów podróży, poszukiwaczów niezapomnianych przygód, odkrywców miejsc żywiołowych i pełnych magii. Skaliste góry, jeziora, doliny, burzliwa historia, wspaniała kuchnia, a nade wszystko żywiołowi mieszkańcy tworzą niepowtarzalną atmosferę tego zakątka Europy. Przewodnik może być źródłem inspiracji w trakcie organizowania wyprawy, a już tam na miejscu najlepiej poprowadzi przez słynne szlaki, klimaty czy dzikie bezdroża regionów bałkańskich. Dzięki szczegółowym informacjom o burzliwej historii, kulturze, sztuce, środowisku geograficzno-przyrodniczym – będzie też lekturą „do poduszki”, pozwalającą zrozumieć specyfikę i niepowtarzalny czar Bałkanów. Dokładne, aktualne mapy pozwolą swobodnie poruszać się po wszystkich krajach bałkańskich oraz najważniejszych miastach i regionach. Słowniki z mini rozmówkami pomogą w kontaktach mieszkańcami. „Bałkany są jednocześnie piękne i przerażające, tragiczne i komiczne, pełne kontrastów. Łatwo przechodzimy od miłości do nienawiści, od przyjaźni do wrogości, ze skrajności w skrajność, czerpiemy z życia pełnymi garściami, nigdy nie mamy dość” – tak określa Bałkany reżyser filmowy Emir Kusturica. Przewodnik Bezdroży pomoże poznać ten fascynujący zakątek Europy, przekonać się o jego niepowtarzalności i magicznej sile przyciągania.

Przewodnik do nabycia na stronie http://www.bezdroza.com/przewodniki/Balkany_Bosnia_i_Hercegowina__Serbia__Kosowo__Macedonia__Albania,3297